Integracja sensoryczna a prawidłowy rozwój dziecka
Prawidłowy rozwój dziecka jest między innymi uzależniony od prawidłowego rozwoju i integracji systemów zmysłowych. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego mogą być spowodowane niedojrzałością systemów zmysłowych: wzrokowego, słuchowego, dotykowego, proprioceptywnego, przedsionkowego oraz układów węchu i smaku (np. Zespół Downa, mózgowe porażenie dziecięce)
Dysfunkcje procesów SI wynikają również w dużym stopniu z nieprawidłowości w rozwoju psychoruchowym dziecka. Podłożem dysfunkcji procesów SI mogą być mikrouszkodzenia korowe i co za tym idzie deficyty funkcji percepcyjno - motorycznych.
Natomiast przyczyny wtórne dysfunkcji procesów SI wynikają najczęściej z uwarunkowań neurologicznych związanych z uszkodzeniami w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (OUN).
Metoda integracji sensorycznej (SI; z ang. Sensory Integration) powstała w Stanach Zjednoczonych a jej autorką jest psycholog, terapeutka, pedagog specjalny Jean Ayres. Podstawą tej metody jest wiedza z zakresu psychologii, neurofizjologii oraz anatomii.Metoda ta jest powszechnie znana i stosowana w krajach Europy Zachodniej, USA, Kanadzie, Brazylii, Australii i Nowej Zelandii. W Polsce jest uznawana za jedną z najnowszych kompleksowych metod stosowanych w terapii dzieci z opóźnieniami w rozwoju psychoruchowym i trudnościami w nauce.
Integracja sensoryczna jest kierowanai stosowana w terapii przede wszystkimdzieci z:
- Nadruchliwością i problemami w koncentracji uwagi
- Autyzmem
- Trudnościami w uczeniu się
- Zaburzeniami w rozwoju komunikacji w zakresie mowy biernej i czynnej
- Zespołem Downa i niektórymi zespołami uwarunkowanymi genetycznie
- Dysleksją rozwojową
- Obniżonym poziomem rozwoju intelektualnego
- Mózgowym porażeniem dziecięcym
